Quand on essaie de parler d’Aristote, on ressent une certaine gêne : on se retrouve face à quelqu’un qui a façonné une grande partie des pensées, des habitudes et même de ce que nous appelons aujourd’hui « parler de manière logique ». Pourtant, ce serait une erreur de voir Aristote Devamı
Aristoteles’i anlatmaya çalışırken insan biraz tedirgin olur; çünkü kafamızın içinde dolaşan birçok düşünceyi, alışkanlığı, hatta “mantıklı konuşmak” dediğimiz şeyi şekillendiren kişiyle karşı karşıyayız. Yine de Aristoteles’i bir heykel gibi durağan bir figür olarak görmek yanlış olur. Onu daha çok, etrafımızı meraklı gözlerle inceleyen, her şeye dokunup “bu nasıl çalışıyor?” diye Devamı
Platon fait partie de ces penseurs dont on parle encore plus de deux mille ans après. Cela ne tient pas seulement au fait qu’il soit un “philosophe ancien”, mais surtout parce qu’il a développé une manière de penser qui influence encore notre façon de regarder le monde. Quand on le Devamı
Platon, kendisinden iki bin yıl sonra bile hakkında konuşmaya devam ettiğimiz birkaç düşünürden biri. Bunun nedeni sadece “eski bir filozof” olması değil; dünyaya bakış biçimimizi hâlâ etkileyen bir düşünce şekli geliştirmiş olması. Onu okurken bazen bir masal anlatıcısının sakinliği, bazen de bir dedektifin sabırlı merakı hissedilir. Sanki insan zihninin karanlık Devamı
Socrate est sans doute l’une des figures les plus fascinantes de la philosophie. Pourtant, ce philosophe n’a laissé aucun écrit. Tout ce que nous savons de lui vient des témoignages de ses disciples, en particulier de Platon et de Xénophon. Cela rend son image à la fois claire et mystérieuse Devamı
Sokrates, felsefe tarihinin en büyüleyici figürlerinden biridir. Buna rağmen, bu filozof geride hiçbir yazı bırakmamıştır. Onun hakkında bildiğimiz her şey öğrencilerinin — özellikle Platon ve Ksenofon’un — tanıklıklarından gelir. Bu durum onun imajını hem açık hem de gizemli kılar: açık, çünkü yöntemini ve temel fikirlerini iyi biliyoruz; gizemli, çünkü gerçek Devamı
Le premier souffle frais de l’automne, telle une chanson d’adieu murmurée au cœur vibrant de l’été… Les tons dorés du soleil se transforment lentement en orange, puis en nuances cuivrées. Ce changement résonne non seulement dans la nature, mais aussi dans mon âme. L’automne est une période où tout ralentit, Devamı
Sonbaharın ilk serin nefesi, sanki yazın coşkun kalbine fısıldanan bir veda şarkısı gibi… Güneşin altın rengi, yavaşça turuncuya ve sonra da bakır tonlarına bürünüyor. Bu değişim, sadece doğada değil, ruhumda da yankılanıyor. Sonbahar, her şeyin yavaşladığı, dışa dönük neşenin yerini içsel bir melankoliye bıraktığı bir zaman dilimi. Yazın telaşlı enerjisi, Devamı
Publié en 1990, le roman Le Livre noir d’Orhan Pamuk n’est pas seulement une histoire d’amour ou une intrigue policière. C’est aussi une cartographie labyrinthique de l’identité en proie aux affres de la modernisation, de l’âme d’Istanbul et du conflit entre Orient et Occident. Dans cette œuvre, Pamuk emmène le Devamı
Orhan Pamuk’un 1990 yılında yayımlanan romanı Kara Kitap, sadece bir aşk hikayesi ya da dedektiflik kurgusu değil, aynı zamanda modernleşme sancıları çeken bir kimliğin, İstanbul’un ruhunun ve Doğu-Batı çatışmasının labirentvari bir haritasıdır. Pamuk, bu eserde okuru, kayıp bir kadının peşinden giden bir avukatın hikayesi üzerinden, hem şehrin katmanlı belleğine hem Devamı